Esprili tarihle dolu rehberli tırmanış; asansör bizi yüksek bir noktaya hızla çıkardı ve ateşli gün batımı panoraması tüm grubumuzu kelimenin tam anlamıyla sessizleştirdi.

Sırayı geç seçeneği gerçekten 45 endişeli dakikayı kurtardı; kule saat başında parladığında herkes şaşkınlıkla telefonlarını unutulmaz fotoğraflar için kaldırdı.

Güvenlik hızlıydı, Mandarin kulaklık netti ve şeffaf birinci kat zemininde durmak, Paris sokaklarının üzerinde süzülüyormuş gibi hissettirdi.

Sabahın erken saatleri sakin geçti; rehberimiz Notre-Dame vinçlerini, La Défense silüetini ve Montmartre'dan yankılanan kuş cıvıltısını Seine Nehri üzerinde işaret etti.

Çocuklar teleskopları çok sevdi; zirve rüzgarı soğuk, bu yüzden bir ceket alın, ancak Sacré-Cœur'den uzak banliyölere kadar uzanan manzara gerçekten büyüleyici.

İkisi hızlı olmak üzere iki asansör değişikliği, Seine nehrinin aşağıda süzüldüğü kafede kruvasan ve espresso—pahalı bir atıştırmalık ama eşsiz bir manzara.

Mühendislik fanatiği rehber, perçinler, rüzgar fiziği ve Gustave'un demir matematiği hakkında övgüler yağdırdı; e-biletler kapıda anında tarandı, kağıt işleriyle uğraşma derdiniz yok.

Yağmur bizi şaşırttı, ancak üzeri kapalı teras, herkese Paris çatıları üzerinde bir gökkuşağı oluşumunu izleme imkanı sundu—bu, bu simgenin sisin içinde bile parladığının kanıtıydı.

Gece turu, şehri eritilmiş altınla kapladığında; nişanlım parıldayan ışıkların altında evlenme teklifi etti ve yabancılar alkışladı—Paris büyüsü, 276 metre yükseklikte.

674 basamak inmek, asansör sıralarını atlattı ve gizli demir detaylarını ortaya çıkardı; baldırlar yandı, fotoğraflar göğe yükseldi, anılar sonsuza dek kazındı.