Gids kruidde de beklimming met geestige geschiedenis; de lift bracht ons razendsnel naar grote hoogte, en het vurige zonsondergangspanorama maakte onze hele groep letterlijk sprakeloos.

Direct toegang bespaarde echt 45 zenuwslopende minuten; toen de toren elk uur fonkelde, was er een collectieve ademloze reactie, en werden telefoons geheven voor onvergetelijke foto's.

De beveiliging was snel, de Mandarijnse headset was helder, en op de transparante eerste verdieping staan voelde als zweven boven de straten van Parijs.

Vroeg in de ochtend was het rustig; onze gids wees op de kranen bij de Notre-Dame, de skyline van La Défense en het vogelgezang van Montmartre dat over de Seine weerklonk.

Kinderen vonden de telescopen geweldig; de wind op de top is fris, dus neem een jas mee, maar het adembenemende uitzicht van de Sacré-Cœur tot aan de verre buitenwijken is werkelijk verbluffend.

Twee snelle liftenwissels, croissant en espresso in het café terwijl de Seine beneden kabbelde—prijzig hapje maar een onverslaanbaar decor.

De ingenieur-fanaticus gids was enthousiast over klinknagels, windfysica en de wiskunde van Gustave; e-tickets werden direct gescand, zonder papiergedoe bij de ingang.

Regen verraste ons, maar dankzij het overdekte terras kon iedereen een regenboog zien boven de daken van Parijs—een bewijs dat dit monument zelfs door de mist heen schittert.

De nachtelijke rondleiding liet de stad baden in vloeibaar goud; mijn verloofde deed een aanzoek onder de fonkelende lichten en vreemden applaudisseerden—Parijs magie op 276 meter hoogte.

Het afdalen van 674 trappen vermijdde de wachtrijen bij de lift en onthulde verborgen ijzeren details; kuiten verbrandden, foto's maakten furore, herinneringen voor altijd gegrift.