แสงทองส่องผ่านหินตราเวอร์ทีนเก่าแก่ขณะที่ฉันหยุดอยู่ที่ประตูเก่าในมอนตี ซึ่งกลิ่นของครัวซองต์ที่อบใหม่ๆ คละคลุ้งกับเสียงกระซิบของประวัติศาสตร์ ที่นี่ใต้เงาของอนุสาวรีย์ที่เป็นสัญลักษณ์ที่สุดของกรุงโรม ฉันได้ค้นพบว่าการเลี้ยงอาหารที่แท้จริงอยู่เหนือกำแพงของสนามประลอง - ในถนนที่ซับซ้อนซึ่งมีสมบัติล้ำค่าทางการทำอาหารรอผู้ที่รู้ว่าจะมองไปที่ไหน

เช้าตรู่ในมอนตีเปิดฉากเหมือนการเปิดเวทีแห่งประสาทสัมผัส ในยามรุ่งอรุณ เมื่อโคลอสเซียมยังคงหลับอยู่ คาเฟ่ในละแวกจะจัดพิธีประจำวันของกรุงโรม จังหวะการกระทบของถ้วยกาแฟกับจานรองและเสียงไอของเครื่องชงเอสเปรสโซสร้างท่วงทำนองที่ดึงคุณเข้าสู่ถนนแคบ ๆ ที่ซึ่งประเพณีมีอยู่ในทุกคำ ดูเหมือนคนท้องถื่นยืนที่เคาน์เตอร์หินอ่อน ดื่มเอสเปรสโซที่ประณีตจนถึงขั้นละลายเหมือนไหม และน้ำตาลผงโปรยกระจายออกสู่อากาศเช้าตรู่

สำหรับผู้ที่หาคำตอบระหว่างประวัติศาสตร์กับการทำอาหาร tickadoo's ชั้นเรียนทำอาหาร ราวิโอลี เฟตตูชินี่ และทีรามิสุ ให้การเดินทางที่ใกล้ชิดเข้าสู่จิตวิญญาณแห่งอาหารกรุงโรม ในห้องครัวที่อบอุ่นด้วยแสงแดด ที่ซึ่งกระเบื้องเทอราคอตตาอบอุ่นใต้ฝ่าเท้า คุณจะได้เรียนรู้ศิลปะการทำพาสต้าโบราณจากครูผู้รู้จักแป้งเหมือนการเขียนบทกวี มือของคุณจะค้นพบช่วงเวลาที่แม่นยำเมื่อแป้งและไข่แปลงเป็นแผ่นเรียบลื่น พร้อมที่จะห่อหุ้มไส้รวยที่บอกเล่าถึงรุ่นสืบต่อกันมาของอาหารโรม

เมื่อบ่ายเข้ามา ถนนรอบโคลอสเซียมเผยความลับในการทำอาหารของพวกเขา ขณะที่นักท่องเที่ยวต่อคิวเข้าสนาม ผู้รู้จริงจะลื่นเข้าไปใน โรม: ล่องเรือชมพระอาทิตย์ตกบนแม่น้ำไทเบอกับอาเปรีตีโว ที่ซึ่งรสชาติของเมืองนิรันดรลอยผ่านน้ำอย่างอ่อนโยน ที่นี่ ฟองโพรเซคโคจับแสงตะวันลับฟ้า ขณะที่จานพิเศษท้องถิ่น - เปโคริโนที่มีรสคม ปรอชชูตโตนุ่มลื่น และมะกอกที่ระเบิดด้วยน้ำเกลือ - สร้างงานเลี้ยงลอยน้ำท่ามกลางฉากหลังโรงละครของโรม

มนต์เสน่ห์ที่แท้จริงเกิดขึ้นในยามเย็น เมื่อโคลอสเซียมเปล่งประกายเหลืองอำพันและพื้นที่รอบๆ เปลี่ยนแปลงเป็นที่ที่ไวน์และการสนทนาครอบงำ สถานที่เล็กๆ อิเนโตคัสที่มีเพดานคล้ายห้องนิรภัยจะกลายเป็นสถานที่พักพิงของไวน์และการสนทนา สถานที่เล็กๆ ที่มีขวดเรียงรายเหมือนหนังสือโบราณ เสนอการชิมไวน์ที่พาคุณเดินทางผ่านไร่องุ่นของอิตาลีโดยไม่ต้องลุกจากที่นั่ง ดื่มลองเทสท์ มอนเตปุลเชียโนที่เข้มแข็งและฟรัสคาตี้ขาวที่สดชื่น ในขณะที่ซอมเมอลีเยอร์ท้องถิ่นจักถักทอเรื่องราวที่เมามายพอๆ กับไวน์เอง

สำหรับผู้ที่แสวงหาการดื่มด่ำในวัฒนธรรมโรมันเกินกว่าจาน tickadoo's การฝึกฝนกลาดิเอเตอร์และพิพิธภัณฑ์โรงเรียนกลาดิเอเตอร์ เสนอประสบการณ์นอกเหนือมากจากอาหาร ด้วยการเรียนรู้เทคนิคการต่อสู้โบราณก่อนที่จะค้นพบว่าชาวโรมันสมัยใหม่เหล่านี้ร่วมรับประทานอาหารอย่างไร - เพราะไม่มีสิ่งใดเปรียบได้กับการได้รับคาโชชิโอเปเป้ของคุณเองหลังจากการใช้ดาบกลาดิอัส

ในขณะที่ยามค่ำคืนคลี่คลายลงและโคลอสเซียมยืนค้ำฟ้าภายใต้อากาศสีม่วงตามชาวท้องถิ่นเข้าสู่สนามภายในที่ซ่อนอยู่ซึ่งวัฒนธรรมอะเปรีตีโวครอบงำ ที่นี่ บาร์เทนเดอร์ปรุงเสน่ห์น้ำโกรนีด้วยความละเอียดละออ ขณะที่แผ่นอันทิปาสติปรากฏเป็นโมเสกที่รับประทานได้ - โชคตรสมกับอาร์ติโชคหมัก ชีสโมซาเรลลาบัฟฟาโลที่ฉ่ำน้ำตา และชิ้นเนื้อหมูปอชเชตตาแผ่นบางที่มีกลิ่นหอมของยี่หร่า

การแสวงหาทางวิถีการทำอาหารของคุณไม่ควรจบโดยมิได้สัมผัสประสบการณ์การตีความธีมคลาสสิกสมัยใหม่ของพื้นที่ ในห้องครัวที่ปาลัซโซที่ปรับปรุงใหม่ เชฟหนุ่มกำลังตีความใหม่ของอาหารโรมันด้วยความเคารพและนวัตกรรม คำนึงถึงคาร์โบนาราที่แปรเปลี่ยนเป็นลูกบอลละเอียดอ่อน หรือสรัปปลี่แบบดั้งเดิมที่ยกระดับด้วยหญ้าฝรั่นและเม่นทะเล - แต่ละจานเป็นบทสนทนาระหว่างอดีตและปัจจุบัน

ใช้เวลาเพื่อค้นหาตลาดยามเช้าที่มีผู้ไปซื้อของหลายศตวรรษ ที่นี่ ภายใต้กันสลาบที่มีแถบสี แสงสะท้อนมะเขือเทศซานมาร์ซาโนเหมือนทับทิม ขณะที่พ่อค้าเรียกเสนอสินค้าของวันด้วยสำเนียงโรมันที่มีจังหวะเพลง ชิมลูกฟิกสด เปลือกสีม่วงเข้มผ่าลงเผยให้เห็นเนื้อหวานเหมือนน้ำผึ้ง - ลูกอมจากธรรมชาติในแสงเช้าตรู่

ท้ายที่สุด เมื่อการเดินทางผ่านภูมิทัศน์อาหารของกรุงโรมของคุณใกล้จะสิ้นสุดลง คิดถึงว่ารสชาติและสัมผัสแต่ละอย่างได้เพิ่มขึ้นในความเข้าใจเกี่ยวกับเมืองนิรันดรนี้ กำแพงขนาดมหึมาของโคลอสเซียมด้านนอกมีการเลี้ยงอาหารสำหรับประสาทครบทุกส่วน - ที่จะเปิดเผยหัวใจแท้จริงของกรุงโรมผ่านภาษาอาหาร

ไม่ว่าคุณจะเป็นนักชิมประสบการณ์หรือเพียงแค่คนที่เชื่อว่าการเดินทางดีที่สุดผ่านรสชาติ ถนนรอบๆ โคลอสเซียมเสนอการเดินทางทำอาหารที่ควรค่าแก่เทพเจ้า ให้แต่ละมื้อเป็นช่วงเวลาหยุดพัก ชื่นชม และค้นพบว่าบางครั้งสมบัติทางประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดพบได้ไม่ในอนุสาวรีย์ แต่ในความสุขง่ายๆ ของการแบ่งปันขนมปังในเงาของความยิ่งใหญ่